Buongiorno!
Voor zij die het nog niet wisten, ik ben veilig en wel toegekomen in Italië! ^.^
Met een minivliegtuigje van 2+2 vertrokken we met een kleine groep passagiers van Brussel naar Milaan. Daar heb ik een paar uur met mijn vingers gedraaid, en dan vertrokken we met zo mogelijk nog minder passagiers op een binnenlandse vlucht in een groot 3+3 vliegtuig van Milaan naar Pescara. Had dus alle keuze van de wereld om in de “business class” te gaan zitten met mijn cello – die gelukkig overal mee mocht!
Eenmaal in Pescara, om tien uur ’s avonds, was er welgeteld één bagageband, stonden er ongeveer 6 mensen aan de uitgang, en verder was alles potdicht. Al een geluk dat C., mijn mentor, mij stond op te wachten! Zo zijn we samen naar Termoli gereden, honderduit babbelend over Comenius-projecten, Italië, België, koetjes en kalfjes. Zij in snel Italiaans, ik in een tussentaaltje (sorry Susan!).
De eerste avond mocht ik bij C. logeren omdat het al zo laat was. De volgende dag gingen we om de sleutel van het appartement waar ik de volgende maanden mag wonen, maar er was nog niemand van de huisgenoten. Er was die vrijdagavond toch al een feestje met een paar collega’s bij C., dus mocht ik weer blijven slapen, en ook daarna was het precies maar normaal dat ik bij hen bleef. Samen met de kinderen, M. (12) en P. (9), gezellig Just Dance gespeeld (SingStar maar dan met dansmoves), op uitstap in de stad, de toerist uithangen, een koffietje of letterlijk “warme chocolade” (heel dik, bijna chocoladesaus ^.^) in de namiddag, een pizza al taglio (pizza per stuk, van die grote rechthoekige), op zondag naar de haven, … Een weekend vol activiteiten, super!
Zondagavond was er gelukkig al iemand op het appartement, M., een Franse studente toerisme en een heel toffe! Een paar dagen later is ook A. toegekomen, een Italiaanse die ook toerisme studeert. De derde huisgenote komt blijkbaar niet meer terug, dus die zal ik misschien heel even zien wanneer ze om haar spullen komt, en anders blijft ze een groot mysterie…
Op school werd ik dinsdag – na een opleiding over veiligheid – officieel voorgesteld door la Preside (de directrice), waarna de chocolaatjes, speculoos en pralines heel goed in de smaak vielen ^.^ Van die avond herinner ik me weinig gezichten, maar gelukkig heb ik de hele week verschillende lessen bijgewoond en leer ik zo stilaan alle collega’s kennen. Het is wel heel verwarrend dat we elkaar aanspreken met de voornaam, en er dan op mijn lessenrooster de achternamen staan, waardoor ik soms echt niet weet wie ik ga zien. Maar er zijn wel een aantal heel sympathieke collega’s waarmee ik al goed opschiet.
Deze week heb ik vooral taallessen bijgewoond, zowel Engels, Frans, Italiaans als Latijn. De grootste uitdaging is nu om voor de klas te doen alsof ik geen Italiaans versta… De leerlingen moeten met mij namelijk echt hun best doen om Engels of Frans te spreken, maar sommige leerkrachten kunnen maar heel weinig Engels, dus spreken ze gewoon in het Italiaans met mij. In de leraarskamer is dat geen probleem, maar voor de klas moet ik dan echt toneel spelen en doen alsof ik enkel de woorden versta die op Engelse of Franse lijken… Dat is nog veel vermoeiender dan echt gewoon Italiaans spreken!
De volgende twee weken komen de leerlingen van alle lagere scholen uit de stad op bezoek. Wij zijn namelijk een Scuola Media, de eerste drie jaar van het middelbaar eigenlijk. Samen met C. gaan we een centro linguistico (een taalhoekje) organiseren, waarin we de vier talen gaan voorstellen die de leerlingen bij ons kunnen leren (naast Italiaans natuurlijk, ook Engels, Frans en Spaans), en we gooien er nog Duits bij want dat kan vanaf volgend jaar ook. En ik moet mezelf eerst voorstellen in het Nederlands! Dolle taalpret ^.^ Hopelijk keren de leerlingen daarna niet met een punthoofd naar huis…
Verder is het hier vandaag bewolkt, heeft het vrijdagavond echt gestormd, maar heb ik voor de rest al kunnen genieten van tien dagen zon! Ons appartement ligt in een heel praktische wijk, met een supermarkt om de hoek, en in de naburige straten alle detailhandelaars die je nodig kan hebben: groenteboer (njammie! Zo vers en lekker!); de Acqua e Sapone met alle badkamer-, keuken- en schoonheidsproducten; een bakker; slager; krantenwinkel; papierhandel; gordijnenwinkel; schoenmaker; en zelfs een winkel met enkel diepvriesproducten! Moet dus nooit ver stappen, en ook naar het centrum is het maximaal tien minuten, tot aan de zee een kwartiertje! Mi piace!
Bon, tijd voor een zondagse lunch bij C.
Ci vediamo! Tot ziens!
